راههای تزریق :  

1. وارد کردن دارو به درون پوست intradermal – ID 

2. تزریق دارو زیر پوست subcutaneous – SC 

3. تزریق دارو داخل عضله intramuscular – IM

4. تزریق دارو داخل ورید intravenous – IV 

5. تزریق دارو داخل مایع نخاع intradural-cerebro-spinal-fluid – ICSF

وارد کردن دارو از این راه فواید زیادی دارد مزایای زیادی دارد ولی اگر بوسیله

شخص غیر مطلع و غیر مجاز انجام بشود خطرات زیادی متوجه بیمار خواهد بود

بنابراین شخصی که دارو را تزریق می کند باید با وسایل آن یعنی سرنگ و سوزن

و طرز استریل کردن آنها آشنایی کامل داشته ومحلولهای تزریقی و نوع دارو را

خوب بشناسد و طوری تزریق کندکه بیمار ناراحت نشود و همچنین عکس العملهای داروها را نیز بداند. 

سرنگ ها :

سرنگ وسیلهای برای تزریق مایعات به بدن و کشیدن مایعات مختلف از بدن میباشد سرنگها

انواع مختلف دارند یا از جنس شیشه ای یا پلاستیکی و یا از فلز ساخته شدهاند هر سرنگ

شامل بدنه مدرج است که به سر آن سوزن وصل می شود و یک پیستون دارد که بداخل بدنه

می رود. معمولاً سر سرنگها یک اندازه و استاندارد ساخته شده و بنابر این هر نوع سوزنی به

آن وصل می شود پیستون داخل سرنگ براحتی داخل بدنه حرکت می کند و در هنگام کشیدن

پیستون به خارج هوا و مایعات به داخل سرنگ کشیده می شود و چنانچه به داخل بدنه فشار داده شود هوا و یا مایع خارج می گردد.

سوزن در اندازه های مختلف وجود دارد وشامل یک ساقه و یک دهانه است که دهانه به سرنگ

وصل میشود . نوک سوزن بطور مورب بریده شده که فرو رفتن آن را آسان می کند. هرچه شماره

سوزن بیشتر شود از قطر سوزن کم می شود مثلا سوزن شماره 23نازکتر از سوزن شماره 20 است.

آشنایی با اسکالپ وین یا سوزن پروانه ای :

اسکالپ از سایز کوچک به بزرگ با رنگ بندی زیر تقسیم می گردد :

1) آبی : برای نوزادان ، کودکان ، افراد بد رگ   2) مشکی   3) سبز   4) سفید ( هر سه برای بالغین )

بعد از آماده کردن و هوا گیری سرم محل تزریق انتخاب بعد از بستن گارو و تمیز کردن محل تزریق با زاویه 15 درجه وارد سیاهرگ میشویم .

  “جهت تزریق سرم به مدت کوتاه استفاده می شود”

آشنایی با آنژیوکت :

1) آبی (22 ) : کودکان ، نوزادان ، بیماران بد رگ      2) صورتی ( 20 ) : بیماران تحت نظر در بخش

3) سبز (18 ) : تزریق خون ، اعمال جراحی

4) طوسی ، نارنجی (16 -14 ) : بیماران بد حال که عروق آنها به عمق عضله فرو رفته است و بیماران بستری در مراقبت های ویژه کار برد دارد.

– جهت انفوزیون یا تزریق سرم و دارو درمانی طولانی مدت کاربرد دارد.

تجویز دارو به وسیله تزریق :

هدف :رساندن داروی تجویز شده از طریق تزریق

وسایل لازم:

1) داروی تجویز شده به صورت آمپول یا ویال (معمولاً در یخچال یا گنجه دارو یا قفسه داروهای مخدر میباشد.)

2) کارت دارویی

3) سینی تزریق دارویی:که شامل:

– سوزن و سرنگ استریل (متناسب با حجم دارو :نجوه تزریق ووضعیت بیمار)

– تیغ اره      – ظرف تزریق     – آب مقطر یا نرمال سالین در صورت لزوم

– ظرف محتوی پنبه الکل 70%یا ماده ضد عفونی کننده دیگر (بتادین) می باشد

4) پاراوان

طریقه عمل :

1- برچسب شیشه دارو را به دقت بخوانید و دوباره با کارت دارو مطابقت کنید.

2- دارو را از نظر تاریخ مصرف کنترل کنید.

3- دست های خود را به طریق جراحی بشو یید.

4- سرنگ و سوزن را به طریق استریل آماده کنید.

5- از ثابت بودن سوزن سر گردن سرنگ مطمن شوید مجددا آن را بر روی سطح استریل پوشش اولیه سرنگ قرار دهید.

6 – در صورتی که از ویال استفاده می کنید بطریق ذیل دارو را در سرنگ بکشید.

– حفاظ فلزی را که بر روی لاستیک سر ویال قرار گرفته را بر دارید.

– در صورت لزوم برای مخلوط شدن محتویات ویالی که حاوی داروی محلول می باشد

آن را در کف دست قرار داده به آرامی بچرخانید هرگز آن را به شدت تکان ندهید.

 – لاستیک درب ویال را با ماده ضد عفونی کننده (الکل 70%) تمیز کنید بدین منظور آن

را به طریق دورانی با پنبه آغشته به الکل تمیز کنید.

 – پوشش روی سوزن را بردارید در این مورد دقت کنید که آن را به طور مستقیم خارج کنید

تا از آلوده شدن سوزن جلوگیری شود سپس برابر حجم داروی محلولی که قرار است در سرنگ بکشید هوا در داخل سرنگ بکشید .

 – با دقت سوزن را از مرکز لاستیک درب ویال وارد آن کنید.مراقب استریل بودن سوزن و

سرنگ باشید در کلیه موارد دست شما فقط می تواند با سطح خارجی بدنه سرنگ و دسته پیستون تماس حاصل کند.

 – درحالی که نوک سوزن خارج از محلول دارویی قرار گرفته است هوای داخل سرنگ را به داخل ویال تزریق کنید.

– ویال وارد نمایید و آن را هم سطح چشم خود بگیرید در حالی که سوزن در داخل محلول دارو قرار دارد برابر حجم مورد نیاز در سرنگ بکشید

-سوزن را از داخل ویال خارج کنید و پوشش رویی سوزن را بر روی آن قرار دهید همواره مراقب استریل بودن سوزن باشید. 
– ویال را دور انداخته ویا جهت استفاده های بعدی در محل مخصوص به خود قرار دهید. 

7 – در صورتی که از آمپول استفاده می کنید دارو را به طریق ذیل در سرنگ بکشید.:

 – آمپول را برداشته به صورت دورانی بچرخانید به طوری که تمام محلول در قسمت پایین

قرارگیرد در صورت لزوم می توانید با وارد آوردن ضرباتی به قسمت فوقانی آمپول دارو را به قسمت پهن پایین پوکه منتقل کنید. 
– در صورتی که در گردن آمپول خط مشخص جهت شکستن آن وجود ندارد ابتدا با پنبه الکلی

قسمت گردن آمپول و تیغ اره را پاک کنید سپس در حالی که گردن آمپول بر پنبه الکلی تکیه دارد آن را با تیغ اره خراش دهید. 
– پنبه الکلی را در اطراف گردن آمپول قرار داده با فشار دست به طرف خارج سر آمپول را از بدنه جدا کنید. پوشش روی سوزن را به طریقی که آموخته اید بر دارید. 
– سوزن را در آمپول قراردهید و مقداردارویی را که لازم دارید در سرنگ بکشید در صورتیکه به کل محتویات آمپول احتیاج دارید با دقت کل محتوی را در سرنگ بکشید. 
– پوشش رویی سوزن را به روی آن قرار دهید مراقب استریل بودن سوزن و سرنگ باشید. 

8 – سرنگ محتوی محلول دارویی را در ظرف یا سینی تزریق قرار دهید

9 – آمپول مصرف شده را دور بیا ندازید.

10 – ظرف محتوی سرنگ حاوی دارو ، پنبه الکلی و کارت دارویی برداشته به اطاق بیمار بروید.

11 – بیمار را بانام صدا بزنید کارت دارو را با کارت پایین تخت مطابقت کنید

12 – پاراوان را دور بیمار بگذارید.

13- ناحیه تزریق را برهنه کرده و با پنبه الکلی دقیقاً پوست را تمیز کنید برای این منظور میتوانید پنبه الکلی

را در مرکز محل تزریق قرارداده سپس به صورت دورانی با فشار مختصری آن را به طرف خارج بچرخانید.

14- اجازه دهید که پوست بیمار خشک شود.

15-پنبه الکلی را بین انگشت سوم . چهارم دست غیرفعال خود (معمولا دست چپ)برای استفاده بعدی قرار دهید.

16-در حالی که منتظر خشک شدن پوست از ماده ضدعفونی کننده هستید پوشش روی سوزن را بردارید برای این منظور به طریقی اقدام کنید که سوزن آلوده نشود.

17-هوای موجود در سرنگ را کاملا خالی کنید تا قطره ای از دارو بر روی سطح مورب نوک سوزن دیده شود

چنانچه لازم است کل دارو به بدن بیمار وارد شود در حدود 2میلی لیتر هوا در داخل سرنگ بگذارید.

18- سرنگ را در دست راست خود بین انگشتان و شصت بگیرید.

19- با استفاده از دست دیگر پوست را کشیده یا فشار دهید انتخاب این روش بسته به محل تزریق و وضعیت پوست بیمار می تواند متفاوت باشد.

20- با یک حرکت ثابت ؛آرام و سریع بسته به نوع تزریق و محل آن سوزن را وارد پوست کنید.

21-سپس با دست چپ خود بدنه سرنگ را گرفته و دست راست خودرا به دسته پیستون منتقل کنید.

22- با دست راست خود پیستون را به آهستگی به طرف خارج بکشید اگر خون وارد سرنگ شد آن را به طریقی

که در ذیل خواهید آموخت خارج کنید سوزن را دور انداخته تزریق دیگر آماده کنید.

23- پنبه الکلی راکه بین انگشتا ن 3 و4دست چپ خود قرار داده بودید در اطراف محل تزریق قرار داده سوزن

را به سرعت از داخل پوست در امتداد مسیر تزریق خارج کنید و پنبه الکلی را در محل خروج سوزن قرار دهید.

24- پنبه الکلی را به آرامی در محل تزریق فشار دهید در صورت خونریزی فشار بیشتری به محل تزریق وارد آورید تا خونریزی قطع بشود.

25- پس از اتمام تزریق وسایل را به اطاق پانسمان ببریدپوشش سر سوزن را به روی آن قرار داده سرنگ و پنبه

الکل را درون سطل زباله بیاندازید ( سوزن سرنگ را داخل سیفتی باکس بیندازید )بقیه وسایل را تمیز کرده در محل مخصوص به خود قرار دهید.

26- مشاهدات خود را در پرونده بیمار ثبت و گزارش کنید.

نکات مهم :

1 – چنانچه از ویال محتوی پودر استفاده می کنید برای فراهم آوردن داروی محلول در داخل

ویال برابر دستور کارخانه سازنده دارو اقدام کنید فرا مو ش نکنید که قبل از وارد کردن

حلال به داخل ویال برابر حجم حلالی که قرار است اضافه شود از داخل ویال هوا را خارج کنید.

2- درصورتی که پودرداخل ویال را بصورت محلول در آورده اید و لازم است محلول آماده

برای تزریقات بعدی مورد استفاده قرارگیرد غلظت داروی آماده شده و تاریخ حل کردن دارو را بر شیشه ویال مشخص کنید.

تزریق درون جلدی  Intra Dermal

این تزریق بندرت انجام می شود و اغلب برای آزمایش حساسیت نسبت به دارو های مختلف انجام میگردد

و برای تشخیص حساسیت با سوزنهای شماره 25-26-27 مقدار 1%میلی لیتر از مایع را به داخل پوست تزریق می کنند.

نکات قابل توجه :
1- معمولا جهت انجام تست های حساسیتی؛تست توبرکولین وبرای واکسیناسیون بکار می رود. 
2- سرنگ یک میلی لیتری که بصورت صد قسمتی مدرج شده باشد 
3- سوزن کوتاه و ظریف به شماره های 27-26-25 بکارمیرود. 
4- طول سوزن معمولا در حدود 6%تا 5/1 سانتی متر مصرف می شود. 
5- محل تزریق معمولا قسمت داخلی و تحتانی ساعد ؛قسمت بالای سینه ویا زیر کتف در قسمت پشت میباشد. 
6- وضعیت بیمار بر حسب محل تزریق می تواند متفاوت باشد. 
7- حجم دارو بسیار کم و برای مثال در حدود 1%میلی لیتر انتخاب می شود . 
8- لازم است با کشیدن پوست دو طرف محل تزریق سطح محکمی برای ورود محلول دارویی بوجود آورده شود. 
9- سوزن را با زاویه 15 درجه با پوست در حالی که سطح محکمی برای ورود محلول بوجود

آورده ایم قسمت مورب سوزن به طرف بالا بایستی باشد که از لایه فوقانی پوست عبور داده وارد پوست میکنیم. 
10- تزریق دارو معمولا ایجاد یک برجستگی در پوست می کند 
11- خروج سوزن بسرعت انجام می شود و محل تزریق به آرامی با محلول ضدعفونی کننده

پاک میشود هرگز نباید محل تزریق را ماساژ داد چون موجب ورود دارو به بافت زیر جلدی ویا خروج دارو از طریق محل ورود سوزن می گردد. 
12- جذب دارو در این روش از طریق مویرگهای ظریف انجام می پذیرد 
13- در مواردی که این نوع تزریق جهت تست های حساسیتی و نظایر آن انجام می شود لازم است 
محل تزریق به شعاع یک سانتی متر بصورت یک دایره مشخص شود و تاریخ و ساعت انجام تست دقیقا در کنار محل تزریق یادداشت شود. 
14- مشاهدات خود را ثبت کنید.

تزریق زیرجلدی Sub Cutaneous

تزریق محلولهااز این طریق از راه لنف واردگردش خون می شوند و زودتر از داروهایی که از راه دهان داده

میشوند جذب می گردند داروهایی که برای تزریق زیر جلدی مصرف می شوند بصورت آمپول و یا محلولهایی

در شیشه مخصوص وجود دارند که گاهی برای یک نفر و زمانی یک شیشه آن برای چندین نفر استفاده می گردد

و ممکن است این داروها قرص باشند که باید آن را با آب استریل حل کرد ه و تزریق نمود. 
‌بهترین محل تزریق زیر جلد قسمت خارجی بازو یا ران است معمولا از سرنگهای1تا2استفاده می شود و

بهتراست سوزنهای شماره 26-25-24 نیزمصرف گردد قبل از تزریق باید مطمن بود که سوزن کج یا کند نباشد

زیراچنانچه سوزن کج شده و یا خمی داشته باشد ممکن است هنگام تزریق بشکند و اگر سوزن کند

باشد درد اضافی برای بیمار تولید می نماید.

نکات قابل توجه:

1-سرنگ 1-2میلی لیتر یا انسولین یا توبرکولین بر حسب نیاز 
2-شماره سوزن 24-25-26 
3-طول سوزن معمولا با طول 5/1سانتی متر انتخاب می شود که با زاویه 45درجه تزریق می گردد ونیز 
سوزن با طول 25/1سانتی متر با زاویه 90درجه تزریق می شود. 
4- سوزنهایی با طول 9/معمولاً برای کودکان و سوزنهایی با طول 5/2 برای افراد چاق بکار برده می شود. 
5-محل تزریق معمولاًقسمت فوقانی و خارجی بازو ؛جلوی ران ؛روی شکم و قسمت بالای

پشت و زیر استخوان کتف می باشد که تعیین محل دقیق آن در تزریق عضلانی توضیح داده خواهد شد. 
6-وضعیت بیمار بر حسب محل تزریق تعیین می شود. 
7-حجم دارو حداکثر 2میلی لیتر است 
8-وضعیت دست امدادگر برای ورود سوزن با زاویه 45درجه کف دست باید به طرف

بالاباشد وبا زاویه 90 درجه کف دست باید بطرف پایین باشد 
9-برای ورودبا زاویه 45لازم است سطح مورب سوزن بطرف بالا باشد. 
10-ورود سوزن لازم است محکم همراه با آرامش انجام پذیرد. 
11-خونریزی معمولاً بعد از تزریق زیر جلدی دیده نمی شود. 
12-ثبت مشاهدات در پرونده بیمار ضروری می باشد.

تزریق عضلانی Intra Muscular

هنگامی مقدار دارو بیشتر باشد و یا نسوج سطحی را تحریک کند ویا احتیاج به جذب سریعترباشد آن را داخل عضله تزریق می کند.

نکات قابل توجه :

1) معمولاسرنگ 2-5 میلی لیتری بکارمی رود. 
2) شماره و طول سوزن بسته به نوع عضله ؛محل تزریق یا میزان بافت چربی که

عضله مورد نظر را پوشانیده است و سن بیمار متفاوت می با شد.و برای تزریق در

عضله گلوتیال معمولااز سوزن شماره 20-23 استفاده می شود.و برای تزریق در عضله

دلتوییدمعمولا از سوزن شماره 23-25استفاده میشود. 

 محل تزریق : وضعیت بیمار و حجم قابل تزریق

1 – ناحیه درسوگلوتیال برروی عضلات ضخیم باسن:

محل تزریق در این عضله معمولاً قسمت فوقانی خارجی یا ربع فوقانی خارجی باسن در حدود

5-8 سانتی متر پایین تر از کرست ایلیاک خواهد بود که به دو روش مشخص می گردد. یک لب

باسن را با خطوط فرضی به چهار قسمت تقسیم کنید در این هنگام شما با لمس کرست ایلیاک

از انتخاب محل صحیح تزریق که به اندازه کافی بالامی باشد مطمئن شده اید .انتخاب محل

تزریق بدون لمس کرست ایلیاک روش مطمنی نخواهد بود . ناحیه ونتر وگلوتیال بر روی عضله

گلتیوس متوسط برای تعیین محل تزریق برروی این عضله در بیمار می باید کف دست خود را

بر روی تروکانتر بزرگ قراردهید به طوری که انگشتان وی متوجه سر بیمار باشد . معمولاً دست

راست برای ران چپ به کار رفته و از دست چپ برای ران راست استفاده می شود انگشت سبابه

بر روی بر جستگی فوقانی قدامی استخوان ایلیوم قرار گرفته و انگشت میانی دست به طرف

عقب کشیده شود به طوری که لبه کرست ایلیوم را لمس کنید سپس با انگشت خود به باسن آن

فشار می آورد. محل تزریق در این حالت مرکز مثلثی خواهد بود که با انگشت سبابه ؛ میانی و لبه

کرست ایلیا ک تشکیل شده است. این محل برای کودکان و بزرگسالان قابل استفاده می باشد. بیمار

میتواند در وضعیت به پشت خوابیده قرارگیرد در این حالت بهتر است زانو ها و لگن خم شده باشد

تا عضله مربوطه شل شود حجم قابل تزریق 1-5 میلی لیتر می باشد. 

2 – عضله وستوس لترالیس :

ثلث این عضله محل مناسبی برای تزریق خواهد بود که با تقسیم فاصله بین تروکانتر بزرگ و برجستگی

خارجی زانو به سه قسمت و انتخاب ثلث میانی آن به دست می آید. این محل برای کودکان و

بزرگسالان مورد استفاده می باشد بیمار می تواند در وضعیت خوابیده به پشت یا نشسته قرار گیرد.

3 – عضله رکتوس فمورس :

در عضلات گروه چهار سر ران این محل در قسمت جلوی ران قرار گرفته است این محل برای شیر

خواران ؛ کودکان و بزرگسالان در مواردی که استفاده از محلهای دیگر مجاز نمی باشد مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

4 – عضله دلتویید وسه سر بازو :

این عضله بر روی قسمت کناری فوقانی باسن قراردارد معمولاً برای تزریق عضلانی بکار نمی آید

برای تعیین محل تزریق بر روی عضله دلتویید لازم است لبه پایین زایده اکرومیون لمس گردد

همچنین قسمت میانی بازو که در مجاورت زیر بغل می باشد تعیین گردد مثلثی که قاعده آن در

امتداد زایده اکرومیون و رأس آن بر روی بازو به مجاورت زیر بغل می باشد محل مناسب تزریق

خواهد بود.که تقریباً 5 سانتی متر پایین تر از زایده اکرومیون قراردارد همچنین سر کناری عضله

سه سر روی قسمت خلفی فوقانی بازو می تواند برای تزریق مورد استفاده قرار گیرد محل مناسب

حد وسط بین زایده اکرومیون و برجستگی استخوان آرنج می باشد این محل فقط در مواقعی

مورد استفاده قرار می گیرد که محلهای دیگر مجاز نباشد وضعیت نشسته یا خوابیده می تواند

برای این تزریق بکار گرفته شود و حجم قابل تزریق در عضله دلتویید 2-5/میلی لیتر می باشد.

+ نحوه ورود سوزن با زاویه 90 درجه و بسرعت خواهد بود 
+ ثبت مشاهدات در پرونده بیمار ضروری می باشد.

نکات مهم :
1) برای تزریق محلولهای روغنی معمولاً از سوزنهای ضخیم تر استفاده می شود

ضمناً هر چه میزان بافت چربی بر روی عضله بیشتر باشد از سوزن بلندتری باید

استفاده کرد و نیز برای شیرخواران و کودکان معمولا از سوزنهای ظریف تر و کوتاهتر با شماره 22- 25 استفاده می شود . 

2) در مواردی که دارو به سطح پوست صدمه وارد می کند قبل از تزریق لازم

است سوزن تعویض گردد چون سوزن جدید آغشته به دارو نخواهد بود. 

3) تزریق عضلانی به روش z؛این روش معمولا در موارد ی که دارو برای پوست

مضر بوده و موجب تحریکات پوستی و بافت زیرجلدی را فراهم می آورد استفاده

می شود برای این منظور قبل از ورود به محل تزریق باید پوست محل تزریق در

حدود 5/2-5/3به یک طرف کشیده شودپس از تزریق لازم است به مدت 10 ثانیه

فرصت دادوسپس سوزن را خارج نمود دراین مدت عضله شروع به جذب دارو نموده

ضمناً دارو در عضله باقی مانده و راه خروج آن از عضله به بافت زیرجلدی و پوست

مسدود می گردد از انجام ماساژ محل تزریق در این روش بایستی اجتناب کرد.

تزریق داخل وریدی Intra Venous

منظور از تزریق وریدی داروهایی هستند که باید فوری جذب شوند مثل داروهای محرک قلب و

تنفس – سرم ها و داروهای بیهوش کننده وغیره که لوازم ذیل بایستی به وسایل تزریق عضلانی اضافه شود :

1- تورنیکه یا گارو
2- یک مشمع کوچک و حوله پانسمان جهت گذاشتن زیر موضع
3- سوزن شماره 18-20

طرز عمل :

1 – پرستار یا فرد تزریق کننده پس از بیان به بیمار مشمع و حوله پانسمان را زیر موضع می اندازد

و توریکه را به بالای موضع می بنددو محل تزریق را با پنبه الکلی تمیزمی کند و بعد از نمایان

شدن ورید سوزن را موازی با پوست در رگ وارد کرده و پیستون را به عقب می کشد که مطمئن

شود سوزن در داخل ورید است سپس تورنیکه را باز کرده و تزریق را خیلی آهسته انجام می دهد

بعد از اتمام تزریق سوزن را سریع خارج کرده و فوری با یک پنبه الکلی محل تزریق را کمی

فشار می دهد که محل سوزن در رگ کاملا بسته شود در حین تزریق به حالات بیمار توجه شود.

2 – بهترین محل تزریق وریدی در چین خوردگی های مفصل آرنج قراردارد در مواقعی که در

آن رگ زیاد مشخص نیست از رگهای روی دست و گردن وپا می توان استفاده کرد و نیز این

را بایستی مد نظر داشت که تزریق وریدی از وظایف پرستار نمی باشد ولی برای مواقع اورژانس می توان انجام داد.

طریقه تست انواع پنی سیلین :

1 – Vial pen 400000 Iu‌

پنی سیلین 400000 را با 4CC آب مقطر حل کرده 1% از این محلول را با 1CC آب مقطر رقیق کرده و %1 داخل جلد ID تزریق کنید.

2 – Vial pen 800000 Iu

پنی سیلین 800000 را با 4CCآب مقطر حل کرده و %1 از این محلول را با 2CCآب مقطر رقیق کرده و %1 داخل جلد ID تزریق کنید.

3 -( Vial pen 1200000 Iu (L . A

پنی سیلین 1200000 را با 4CCحل کرده %1 کشیده و با 3CC آب مقطر رقیق کرده و %1را ID تزریق کنید.

4 – Vial pen 5000000 Iu

پنی سیلین 5000000 را با 4CCحل کرده %1 کشیده و با 3CC آب مقطر رقیق کرده و %1را ID تزریق کنید.

5 – Vial Pen 6.3.3

با استفاده از 5CCآب مقطر حل کرده و % 2کشیده و با% 8 آب مقطر حل کرده می شود 1CCو % 1 از این محلول را ID تزریق می کنیم.

تزریق داخل مایع نخاع :
اینکار توسط پزشک انجام می شود و پرستار وسایل و بیمار را آماده می کند.که از این نوع

تزریق برای بی حسی های نخاعی و.….استفاده می شود که باعث بی حسی در اندام تحتانی

: پاها و شکم می شود تزریق دارو در بین سومین و چندمین مهره کمر انجام می گردد. مهمترین

نکته در امر توفیق در تزریق داروی بی حسی نخاعی طرز قرار دادن بیمار در هنگام تزریق

است بهترین شکل قرار گرفتن بیمار به این ترتیب است که وی به پهلوو شانه وباسن بخوابد

زانوها را تا جایی که ممکن است بطرف بالا و داخل شکم بیاورید و سر را بطرف سینه خم کند

و نیز این تزریق می تواند بشکل نشسته انجام شود که ناحیه تحت تا ثیر داروی بی حسی

به سرعت تزریق :قد:وزن؛و وضعیت بیمار بستگی دارد پرستار باید سعی کند بیمار حرکت نکرده ؛

سرش را بلند نکند ؛ سرفه نکند و یا بطریق دیگری باعث راندن داروی بی حسی به طرف بالا شود

در عوارض بعد از این نوع تزریق می توان به تهوع و استفراغ و سردرد را نام برد.

نکات مهم در انواع تزریقات :

تزریقات یکی از روشهای شایع در تجویز فراورده های دارویی می باشد که در

صورت عدم رعایت موازین توصیه شده خطرات بالقوه و بالفعلی را بر ارائه کنندگان،

مصرف کنندگان خدمت و نیز جامعه اعمال مینماید.

 تزریقات ایمن یعنی تهیه و تامین وسایل و تجهیزات و آموزش هایی برای ارائه خدمت تزریق

به افراد جامعه به صورتی که فرد خدمت گیرنده، خدمت دهنده و جامعه بر اثر تزریق آسیب نبیند.

در این راستا جهت تامین ایمنی تزریقات کارکنان و پیشگیری از جراحات ناشی از وسایل تیز

و برنده، اقدامات انجام شده به شرح ذیل می باشد:

1) ارائه آموزشهای لازم در خصوص چگونگی پیشگیری از صدمات ناشی از وسایل تیز و برنده و نیز اقدامات درمانی و پیشگیرانه اولیه به کارکنان

2) آشنایی کارکنان با دستورالعمل شماره 14 ( ایمنی تزریقات ) مراقبتهای مدیریت شده

3) تشکیل پرونده بهداشتی برای کارکنان بهداشتی درمانی و واکسیناسیون علیه هپاتیتB و آنفلوآنزایمرغی 

4) تهیه Safety Box و تحویل آن به بخشها

5) در دسترس قرار دادن وسایل حفاظتی نظیر دستکش، گان، ماسک و عینک محافظ جهت

استفاده کارکنان بهداشتی درمانی متناسب با وضعیت بیمار و روش های درمانی

6) سرسوزن وسایر اشیاء تیز و برنده مصرفی ( آنژیوکت، تیغ بیستوری، لانست، اسکالپ وین،

ویال های شکسته و … ) بلافاصله پس از مصرف در Safety Box جمع آوری شده و سپس بی خطر شده و به نحو مطلوب دفع می گردند

7) استفاده از برچسب هشدار دهنده بر روی ظروف جمع آوری و ذکر تاریخ بر روی آن جهت جلب توجه کارکنان و دفع سریع آن

8) به حداقل رساندن حمل و نقل و جابجایی سرنگ و سرسوزن های مصرف شدهبا انجام اقدامات

فوق، سطح ایمنی کارکنان بر اساس نمودار، به نحو چشمگیری افزایش یافته است بطوریکه مراجعین ناشی از Needle Stick را به حداقل رسیده است…

منبع: …

ntra